həsrətkeş — sif. və is. <ər. həsrət və fars. . . . keş> Həsrət çəkən, bir şeyin həsrətində olan. Həsrətkeş ana. – İki həsrətkeş birbirinə sarmaşdı. «Əsli və Kərəm». Qanadlan, qanadlan, ötüb dağ, meşə; De ürək sözümü o həsrətkeşə. M. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
möhnətkeş — ə. və f. 1) möhnət çəkən, dərd çəkən; 2) əməkçi, zəhmətkeş … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
möhnətkeş — sif. və is. <ər. möhnət və fars. . . . keş> Möhnət çəkən; möhnətli, qayğılı, qəmli, kədərli. Fərhada, Şirinə, yüz möhnətkeşə; Behiştə, qılmana vermərəm səni. Aşıq Əli … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qürbətkeş — sif. <ər. qürbət və fars. . . . keş> Qürbət çəkən, ömrünü qürbətdə keçirən. Təbriz müsəlmanlarının çoxu belədir. . Qürbətkeş olurlar. Ta ki, pul qazanmaq olsun. P. M … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xətkeş — <ər. xətt və fars. . . . keş> bax xətçəkən. Xətkeşlə cızıq çəkmək. – <Gəldiyevin> düz on yeddi gün qələm, xətkeş, pərgar, rezin əlindən düşmədi. M. C … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bətkeş — (Lənkəran) qan almaq üçün həcəmət. – Başın ağrıyırsa, bətkeşnən sovrum … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
həsrətkeş — ə. və f. həsrət çəkən … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
minnətkeş — ə. və f. minnət çəkən, özünü minnətçi bilən … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
mərarətkeş — ə. və f. əziyyət çəkən, əziyyətə qatlaşan … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
qeyrətkeş — ə. və f. bax: qeyrətmənd … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
